تفکر و تدبر در آیات خلقت و افرینش از بزرگترین عبادات و عامل اصلی کشف و شهود است انسان های مفکر و اندیشمند که شیوه صحیح اندیشه و فکر را می دانند و به پدیده های خلقت با دقت و ظرافت می اندیشند به ایده ها و نظریات جدیدی می رسند. کشف رازهای طبیعت و موجودات چشمه هایی از حکمت را در خود دارد و دانشمندان و علما بزرگ از این راه به عظمت خالق پی می برند و در ضمن پاسخی برای سئوالات پیدا می کنند.
علم پزشکی و زیست شناسی و بخصوص بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی مرهون مطالعه برروی مخلوقات و کشف راز و رمز های درون سلول ها و مواد بوده است بسیاری از داروها و درمان های امروزی حاصل اموخته های ما از طبیعت است خداوند در طبیعت همه انچه را که باید بدانیم قرار داده است و تنها چشمی بصیر و شکافنده است که با تفکر و اندیشه این رازها را مشاهده کند
کتاب توحید مفضل درس های امام جعفر صادق ع به شاگردش مفضل است که برخی از اسرار افرینش را در 14 قرن قبل برای او توضیح می دهد خواندن این کتاب را به همه دانشجویان محققین و دانشمندان و اهل تفکر و اندیشه توصیه می کنیم
مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی
معرفی كتاب توحید مفضل
امام صادق (ع) این حدیث بلند را در چهار روز و چهار نشست، بر مفضل املا فرموده است. شاید بتوان براى هر مجلس عنوانى كلى را بر شمرد.
*
مجلس اول: درباره شگفتیهاى آفرینش انسان
*
مجلس دوم: درباره شگفتیهاى آفرینش حیوان
*
مجلس سوم: درباره شگفتیهاى آفرینش طبیعت
*
مجلس چهارم: درباره ناملایمات و گرفتاریها
مشابهت استدلالهای "كتاب توحید مفضل" با "قرآن كریم"
دعوت مردم به تأمل و تدبر درباره اشیا و موجودات پیرامون خود، یك شیوه قرآنى است. با یك نگاه در مییابیم كه قرآن كریم بارها و بارها مردم را به تدبر و نگریستن در چیزهایى فراخوانده كه مردم در طول روز و بلكه هر لحظه و هر ساعت با آن در تماس هستند.
قرآن كریم مردم را تشویق میكند كه به “شتر”، “آسمان “ و “كوهها” و “زمین “ و... بنگرند. راستى مگر مردم آنها را ندیدهاند؟ در پاسخ باید گفت: آرى دیدهاند. اما در آنها درنگ و اندیشه نكردهاند. اگر مردم در همین امور به ظاهر "بدیهى" بنگرند و براستى در آنها اندیشه و تدبر نمایند، به شگفتیهاى تمام اجزاى آفرینش پى میبرند. امام صادق (ع) نیز كه قرآن ناطق است مردم را به تأمل در كوه، دشت، دریا، آسمان، زمین، حیوان، انسان، پرنده، درنده، و... فرا میخواند.
نظم، تدبیر، حكمت، اندازه گیرى و هماهنگى در اشیا محیر العقول است. در این جهان هستى همه اجزا، از ستاره تا ذره با حكمت شگفتى همراه است. اما چون انسان تدریجا با این جهان هستى آشنا میشود براى او همه چیز عادى و طبیعى جلوه میكند. هنگامى كه انسان به دنیا میآید هیچ نمیفهمد. اندك اندك رشد میكند و با پیرامون خود آشنا میشود. این شناخت چنان آرام و تدریجى است كه ملموس نیست. اگر انسان در آغاز تولد از درك بالایى برخوردار بود و ناگاه وارد این عالم هستى میشد، حیرت و شگفتى مانع حیات طبیعى او میشدند.
دعوت مردم به تأمل و تدبر درباره اشیا و موجودات پیرامون خود، یك شیوه قرآنى است. با یك نگاه در مییابیم كه قرآن كریم بارها و بارها مردم را به تدبر و نگریستن در چیزهایى فراخوانده كه مردم در طول روز و بلكه هر لحظه و هر ساعت با آن در تماس هستند
No comments:
Post a Comment