Monday, July 6, 2009

توحید مفضل- امام جعفرصادق(ع)


  • توحید مفضل- امام جعفرصادق(ع)

  • تفکر و تدبر در آیات خلقت و افرینش از بزرگترین عبادات و عامل اصلی کشف و شهود است انسان های مفکر و اندیشمند که شیوه صحیح اندیشه و فکر را می دانند و به پدیده های خلقت با دقت و ظرافت می اندیشند به ایده ها و نظریات جدیدی می رسند. کشف رازهای طبیعت و موجودات چشمه هایی از حکمت را در خود دارد و دانشمندان و علما بزرگ از این راه به عظمت خالق پی می برند و در ضمن پاسخی برای سئوالات پیدا می کنند.
    علم پزشکی و زیست شناسی و بخصوص بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی مرهون مطالعه برروی مخلوقات و کشف راز و رمز های درون سلول ها و مواد بوده است بسیاری از داروها و درمان های امروزی حاصل اموخته های ما از طبیعت است خداوند در طبیعت همه انچه را که باید بدانیم قرار داده است و تنها چشمی بصیر و شکافنده است که با تفکر و اندیشه این رازها را مشاهده کند
    کتاب توحید مفضل درس های امام جعفر صادق ع به شاگردش مفضل است که برخی از اسرار افرینش را در 14 قرن قبل برای او توضیح می دهد خواندن این کتاب را به همه دانشجویان محققین و دانشمندان و اهل تفکر و اندیشه توصیه می کنیم

    مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی

    معرفی كتاب توحید مفضل

    امام صادق (ع) این حدیث بلند را در چهار روز و چهار نشست، بر مفضل املا فرموده ‏است. شاید بتوان براى هر مجلس عنوانى كلى را بر شمرد.

    *
    مجلس اول: درباره شگفتیهاى آفرینش انسان
    *
    مجلس دوم: درباره شگفتیهاى آفرینش حیوان
    *
    مجلس سوم: درباره شگفتیهاى آفرینش طبیعت
    *
    مجلس چهارم: درباره ناملایمات و گرفتاریها

    ‏ مشابهت استدلالهای "كتاب توحید مفضل" با "قرآن كریم"

    دعوت مردم به تأمل و تدبر درباره اشیا و موجودات پیرامون خود، یك شیوه قرآنى است. با ‏یك نگاه در می‌یابیم كه قرآن كریم بارها و بارها مردم را به تدبر و نگریستن در چیزهایى ‏فراخوانده كه مردم در طول روز و بلكه هر لحظه و هر ساعت با آن در تماس هستند.
    قرآن كریم مردم را تشویق می‌كند كه به “شتر”، “آسمان “ و “كوهها” و “زمین “ و... ‏بنگرند. راستى مگر مردم آنها را ندیده‌اند؟ در پاسخ باید گفت: آرى دیده‌اند. اما در آنها ‏درنگ و اندیشه نكرده‌اند. اگر مردم در همین امور به ظاهر "بدیهى" بنگرند و براستى در ‏آنها اندیشه و تدبر نمایند، به شگفتیهاى تمام اجزاى آفرینش پى می‌برند. امام صادق (ع) ‏نیز كه قرآن ناطق است مردم را به تأمل در كوه، دشت، دریا، آسمان، زمین، حیوان، ‏انسان، پرنده، درنده، و... فرا می‌خواند.
    نظم، تدبیر، حكمت، اندازه گیرى و هماهنگى در اشیا محیر العقول است. در این جهان ‏هستى همه اجزا، از ستاره تا ذره با حكمت شگفتى همراه است. اما چون انسان تدریجا ‏با این جهان هستى آشنا می‌شود براى او همه چیز عادى و طبیعى جلوه می‌كند. ‏هنگامى كه انسان به دنیا می‌آید هیچ نمی‌فهمد. اندك اندك رشد می‌كند و با پیرامون ‏خود آشنا می‌شود. این شناخت چنان آرام و تدریجى است كه ملموس نیست. اگر انسان ‏در آغاز تولد از درك بالایى برخوردار بود و ناگاه وارد این عالم هستى می‌شد، حیرت و ‏شگفتى مانع حیات طبیعى او می‌شدند.
    دعوت مردم به تأمل و تدبر درباره اشیا و موجودات پیرامون خود، یك شیوه قرآنى است. با ‏یك نگاه در می‌یابیم كه قرآن كریم بارها و بارها مردم را به تدبر و نگریستن در چیزهایى ‏فراخوانده كه مردم در طول روز و بلكه هر لحظه و هر ساعت با آن در تماس هستند

    No comments: