ابوالفضل عَلّامی (زادهٔ ۱۵۵۱ م. - درگذشتهٔ ۱۰۱۱ ق.) منشی اول و معتمد اکبر یکم، پادشاه گورکانی هند بود. علامی آثار خود را به زبان فارسی می‌نوشت.
ابوالفضل به اصل جدایی دین از سیاست باور داشت و آثار و اندیشه‌های او در برپایی نظام سکولار و مردمسالار در هند نو بی‌تأثیر نبوده است.
وی به زبان‌های فارسی، عربی، و سانسكریت مسلط بود و در سرودن شعر بویژه غزل و قصیده و مثنوی تبحر داشت. ابوالفضل در سال ۹۸۱ قمری به دربار اکبرشاه هندی رفت و در انجمنی كه بنام مذهب جدید یا توصیه الهی یا دین الهی تشكیل شده بود شركت كرد.
نثر انشاء ابوالفضل پُرآرایه است و در آن عبارات و ترکیبات پارسی به زیبایی بکار رفته‌اند.
سلیم پسر اکبرشاه فرمان قتل علامی را به نرسنگ دیو، راجهٔ بندیله داد.و علامی در سبزوار به قتل رسید.
از ویکی پدیا
No comments:
Post a Comment